Nino M Domingo

BALA KO ANG HAHATOL 1985 starring Mel Francisco, Nina Sara & Robin Padilla. Ang mga piling eksena ay kinunan sa Paniqui Coliseum o sabungan sa Bugallon Street. Tingnan ang post at mga reaksyon sa facebook.  ←

Dating sementeryo o "sementeryong Kastila" sa Samput? Maaaring ang lokasyon ng sinaunang libingan sa Paniqui bago naipatayo ang sementeryo sa Santo Rosa Street na may gate na tinatawag na "arko" at chapel na gawa sa adobe, ay sa Samput. Ayon sa report ni Father Domingo Andres noong siya ang Parish Priest ng Paniqui na inilathala naman ng UST sa kanilang Boletin Eclesiastico de Filipinas, volume 63: "Ang lokal na simbahan ay nagmamay-ari ng: 1)...; 2)...; 3) lupain sa may 1½ kilometro timog na bahagi ng bayan, sa kanang bahagi ng daan papuntang Gerona, na dating sementeryo; 4) isa pa din lupain sa lokasyon ding iyon ay dati ding sementeryo; at 5)..." Ayon sa mga ulat at kwento ay may mga lumang puntod (pa) at mga nahukay na kalansay sa lugar na ito (noon) at may mga impormasyon na isinalin ng mga lolo at lola sa tuhod sa mga nakatira dito. Tingnan ang post sa facebook.  ←

Thomas Bright Embry Dr. Embry ang tawag sa kanya ng mga mamamayan sa Paniqui noong siya at ang kanyang pamilya ay nakatira sa Clark Street dahil sa pagbibigay ng serbisyong medikal ng libre. Umabot sa punto na ang kanilang tirahan ay tila na isang hospital. Si Thomas Bright Embry ay naging bahagi ng U.S. Military sa panahon ng Spanish-American War noong 1898 na naunang ipinadala sa bansang Cuba bago naitalaga sa Pilipinas.  Noong 1908 ay napangasawa niya si Valentina Valdez at nagkaroon ng 9 na anak. Ang anak ni Thomas Embry na si Benjamin Embry ay kasama sa 26th Cavalry Troop C at nakaligtas sa Bataan Death March. Noong World War II ay ang hindi magandang tagpo para sa mga Amerikano sa Pilipinas kung kayat itinago ng mga mamamayan ng Paniqui ang pamilyang Embry sa mata ng mga Hapon. Noong September 18, 1945 ay namatay si Thomas Embry sa sakit na pneumonia at inilibang sa Paniqui Municipal Cemetery. Siya ang unang Amerikano na nailibing dito. Mga Pulis ng Paniqui noong 1968 kasama si B

Sa kadahilanang kulang o "hindi available" ang anu mang talaan ng kasaysayan ng Barangay Balaoang, ang mga impormasyon ay mula sa mga mamamayan nito na mula edad 75 pataas na naninirahan at lumaki sa lugar na ito. Ayon sa kanila, ang mga unang nanirahan dito ay ang mga pamilyang nagmula sa isang lugar sa La Union na tinatawag na "Balawan". Lumikas ang mga taga Balawan at napadpad sa lugar na ito malapit sa ilog. Tinawag nila itong "Kabalawangan" katulad din nang pinagmulan nilang lugar. Kinalaunan ay naitatag ito bilang isang barangay at tinawag na itong Balawang o Balaoang. May mga nagsasabi na ang pangalang Balaoang ay nagmula sa "bawang" o garlic sa ingles. Samantala, kung titingnan ang kasaysayan at heograpiya, may bayan sa La Union na tinatawag na Balaoan na napapalitan ng baybay sa mga talaan ng kasaysayan bilang "Balaoang" o "Balauan". Isang epikong istorya na kanilang pinaniniwalaan na nakakatuwa ngunit nakakainteres n

Noong 1901 sa pamumuno ni Don Juan Colendrino bilang Presidente ng Paniqui, dumating ang mag-asawang Sargents na Thomasite. Ang Thomasites ay ang mga gurong Amerikano na ipinadala ng Estados Unidos sa Pilipinas para magtatag ng bagong sistema sa edukasyon. Nahanapan ni Don Juan Colendrino ng matutuluyang bahay ang mag-asawa, isang bahay ng "insurecto". Ayon sa mananalaysay ay maaaring ito ay bahay ni Don Gregorio Garcia na malapit sa palengke at nakaharap sa plaza. "Isang hagis ng bato" ang layo mula sa lokasyon ng Gabaldon ngayon (PNCES). Ito ang mga detalye sa naisulat na alaala ng Amerikanong guro: 1. May mga sundalong Amerikano na naka pwesto sa kumbento at ang kanilang pinunong opisyal ay nakatira sa kanto ng parisukat [plaza].  (Ito ay maaaring ang lumang bahay ng mga Fernandez, kanlurang bahagi ng plaza). 2. Nadatnan nila ang dalawang guro sa nagiisang eskuwelahan at nagiisang silid-aralan sa silangang bahagi ng plaza na sina Don Elias Ubaldo at Doña Asuncion

Photo/Chichioco Family   Tingnan ang post sa facebook.  ←